2010 maart

WISSELINGEN VAN BEWONERS

Twee jongens die 18 jaar geworden zijn verhuisden naar het doorgangshuis: Olzijjargal, de zanger, en Uurtsaih. In die ger, een paar kilometer van Anna Home, wonen nu 4 jongens min of meer zelfstandig. Zij krijgen nog wat hulp vanuit het huis, maar moeten alles zelf doen, naast hun schoolwerk.
Het meisje Altansuvd, dat pas heel kort in Anna Home woonde is weer vertrokken. Blijkbaar kon ze het leven daar toch niet aan.

.

.

De twee zussen Tumentsetseg (15) en Namuuntsetseg (12) kwamen in januari 2010 naar Anna Home. Hun vader stierf toen ze nog babies waren. Ze werden opgevoed door hun moeder en een stiefvader. Ook leefden ze jaren in een weeshuis dat nu gesloten is. Moeder zit nu voor vijf jaar in de gevangenis en hun stiefvader heeft geen werk en geen huis.

MONGOOLS BESTUUR

Ook in het bestuur van de Mongoolse stichting hebben een paar wijzigingen plaatsgevonden. De voorzitter Munkhuu is al een tijdje weg. Hij is nu vervangen door Saraa. In april wordt een nieuwe voorzitter gekozen.
Het bestuur heeft in zijn vergadering van januari de jaarrekening 2009 goedgekeurd. Zie voor de details hier. De uitgaven voor de exploitatie zijn keurig binnen de begroting gebleven. Ook de verbouwing, de bouw van het trainingscentrum en de aanleg van het nieuwe hek zijn binnen het budget uitgevoerd. Ik vind dat een prachtige prestatie!
Een officiële accountant heeft de controle gedaan en dit bekrachtigd met een stempel en een handtekening. Voor de originele papieren zie hier.

OTGONTENGER VERTELT HAAR VERHAAL

Voordat ik naar Anna Home kwam leefde ik met mijn moeder, twee zussen en een broertje in een piepklein kamertje, onder de trap in een flatgebouw. Er was geen water en geen wc. Mijn moeder was daar jijuur, dat is iemand die de trappen en de omgeving van de flat schoonmaakt. Ze verdiende daar bijna niets mee en wij konden dan ook niet naar school. Mijn vader had ons al lang in de steek gelaten. Ik was een van de eerste kinderen die opgevangen werd door Boldsaikhan, samen met mijn vriendin Bolortuya. In 2007 kwamen we in Anna Home en toen is mijn leven helemaal veranderd. Ik ben naar school gegaan en sinds dit jaar zit ik op de technische school van Choibalsan waar ik leer naaien. Op de nieuwe naaimachines in Anna Home oefen ik veel. Over twee jaar ben ik klaar met school en dan wil ik een naaiwerkplaats beginnen. Ik wil een heel goede naaister worden. Ook wil ik, als ik ouder ben, voor de kinderen in Anna Home zorgen.