2007 december
Een van de jongens is vertrokken. Hij kon de regelmaat en discipline van Anna Home (nog) niet aan en spijbelde ook regelmatig van school. Hij is uit vrije wil vertrokken en woont nu bij vrienden. Ik weet niet onder welke omstandigheden. Het is jammer dat dit is gebeurd, maar de start van het huis is ook zonder enige vorm van selectie geweest. En dan kan het zijn dat er een kind bij is die het leven in een grote geregelde groep niet aankan.
In zijn plaats is Ganzorig gekomen, een jongetje van 10 jaar.
SINTERKLAAS
De kinderen hebben kennis gemaakt met het fenomeen Sinterklaas. Joke (NL), Deborah (1/2 NL) en ik hebben het aan hen uitgelegd, met plaatjes in een boek. We hadden natuurlijk geen kostuum, maar wel pepernoten om te strooien, chocoladeletters en cadeautjes uit Nederland.
Na veel gepuzzel bleek het mogelijk om de letters in de goede volgorde te leggen.
.
Ze moesten toen nog verdeeld en dus gehakt worden. Op de voorgrond warme chocolademelk.
Een kralendoos voor de meisjes!
.
.
.
.
MONGOOLS KLAAR
Ook de Mongoolse versie van deze site is nu klaar. Dat had nogal wat voeten in de aarde. De Engelse versie was geredigeerd door de Schot Angus, die bloemrijke taal gebruikt. Tot verdriet van mijn tolk Munguu die de grootste moeite heeft gehad om dat te vertalen. Vervolgens waren er technische problemen omdat het Mongoolse Cyrillische schrift twee letters meer kent dan het Russische schrift en niet alle computers begrijpen dat. Sitebouwer Kim wist dat op te lossen via een conversieprogramma dat hij op internet vond. Ik ben benieuwd of ik net zoveel berichten van spel- en stijlfouten krijg als over de Nederlandse versie.
ZAKGELD!
Op zaterdag 1 december was de tweede bestuursvergadering. Munkhuu is tot voorzitter gekozen. Het belangrijkste punt van de agenda was de begroting voor 2008. Hij is goedgekeurd, maar dat is alleen de uitgavenkant. De inkomsten zijn op dit moment genoeg om te leven tot de zomer van 2008.
Een van de leuke punten uit de begroting is de start van zakgeld. Boldsaikhan kwam met het idee en het leek mij een prachtplan, maar ik wist niet of het past in de cultuur en de armoede van Choibalsan. Het bestuur bleek er geen probleem in te zien, maar een van hen zei wel “Ik wou dat ik destijds geld genoeg had om zakgeld aan mijn kinderen te geven.” We gaan elk kind nu iedere week 500 Tugrik geven, ongeveer € 0,30. Voor kinderen die tot voor kort helemaal niets hadden en veelal moesten leven van de verkoop van lege flessen en van diefstal moet dit toch heel bijzonder zijn. We hopen dat ze op deze manier een klein beetje leren omgaan met geld.
Maarten