2014 januari
Van 12 tot 19 januari waren we in Anna Home. Ons nieuwe bestuurslid Aart Sliedrecht ging met mij mee en maakte talloze schitterende foto’s. Hij schreef, als nieuweling in het huis, zijn impressies voor u op:
Een weekje Anna Home: Verwondering.
Ik stap binnen in een oude woning, een klein portaaltje, houten vloer, eetzaal met oud zeil, houten roze geverfde banken, een opstapje naar links en je staat in de keuken.
Je ruikt uien, melkthee, de kolenrook. Ik kijk verder. Stapelbedden keurig opgemaakt met de rugtassen op het bed. Een schone wasruimte, jongens aan het werk in de technische werkruimte en net als bij ons jongeren achter de computer bezig met hun favoriete game. Een normale -vakantie- dag in Anna Home.
Anna Home is het thuis van de jongeren: hun veilige haven, het biedt hen geborgenheid.
.
.
.
.
.
Ik zie een tweeling van nog geen jaar met een bedroefd kijkende moeder. Anna Home biedt tijdelijk noodopvang. Wat gebeurt er met die kleintjes als ze weer weg moeten? Het snijdt door je ziel.
Hier ligt overigens wel de “opvang-grens” van Anna Home. Allforchildren kan niet alle leed van de wereld oplossen. We beperken ons tot de kern: opvang van jonge mensen, die geen vooruitzicht hebben. Vervolgens stimuleren we hen in hun persoonlijke ontwikkeling.
Ik sta versteld hoe gedisciplineerd de jongeren de maaltijd voorbereiden. Ieder heeft zijn rol: aardappelen schillen, groente klaarmaken, vlees braden/koken, melkthee maken, tafel dekken, eten opscheppen en verdelen, gezamenlijk eten.De rust valt mij op. Jong en oud door elkaar aan tafel, niet voordringen en op elkaar wachten. Daar leer ik nog ‘es wat van!
.
.
.
.
.
Ik hoor ook kleine geheimen van kinderen. Een meisje vraagt me voor haar toekomst te bidden, een van de jongens is “straalverliefd” op een prachtig meisje dat met ons meegaat op fieldtrip. Geweldig. Hij koopt van zijn laatste zakgeld een wegwerp scheermes.
.
.
.
.
.
Ik geniet van het fotograferen. De kids laten uiteindelijk iets van zichzelf zien, ongedwongen aan het werk in Anna Home, lachend op de kiek terwijl er schijngevechten worden gevoerd.
Kortom: het bezoek geeft mij veel voldoening. Het resultaat van ruim 7 jaar werk en inzet van velen is direct tastbaar. In een land met zulke grote tegenstellingen en een Aziatische cultuur van afwachten… laat Anna Home en zijn mensen mij achter in grote Verwondering.
Tot zover de ontroerende bijdrage van Aart. Alle foto’s zijn ook van hem.
Pret maken
We zijn met zijn allen gaan schaatsen. In dit koude land is het maken van ijs geen probleem en er zijn sinds kort een paar ijsbaantjes waar je ook schaatsen kan huren. Met 20 kinderen hebben we enorme pret gehad.
.
.
.
Met zes kinderen (meer konden niet in de auto) zijn we de stad uit geweest naar een nomadenfamilie in een ger. We konden onbeperkt paard rijden en men heeft een schaap voor ons geslacht dat we ter plekke helemaal hebben opgegeten. Verser kan het niet.
.
Kinderen
Eind vorig jaar zijn twee nieuwe jongens in Anna Home komen wonen, Baatarchuluun en zijn broer Bochuluun. Hun moeder kwam hen brengen. Ze kon en wilde niet meer voor hen zorgen.
Tijdelijk hebben een moeder en haar tweeling van 1 jaar in Anna Home gewoond op dringend verzoek van de lokale overheid. Ze waren dakloos. Deze week zijn ze weer vertrokken, het waren prachtige kinderen, maar het past niet in Anna Home en het is een te grote belasting voor de andere kinderen. Alleen noodhulp dus, gedurende twee maanden.
Byambadavaa, de student in de rechten over wie ik al eerder schreef, had vakantie en was thuis toen wij er waren. Hij maakt het goed in Ulaanbaatar. Helaas hebben we nog altijd geen advocatenkantoor gevonden die zijn studie wil sponsoren. Jammer, het is een bijzondere jongen, die ook goed paard kan rijden.
Zijn broer Uurtsaikh schrijft ons: “Ik heb vijf jaar in Anna Home gewoond en in die tijd mijn school afgemaakt. Toen moest ik in militaire dienst gedurende een jaar. Ik heb besloten om beroepsmilitair te worden en na een korte vakantie thuis in Anna Home ga ik daar nu aan beginnen.”
Bedenk dat de broers 10 jaar geleden hun ouders verloren en vier jaar op straat geleefd hebben. Dankzij Anna Home hebben zij beiden een goede toekomst.
Contract
De belastingdienst heeft nu een contract opgesteld dat het mogelijk maakt om giften aan Anna Home, onder bepaalde voorwaarden, fiscaal aftrekbaar te maken. De stichting All for Children is als ANBI erkend. Van een aantal van onze vaste donateurs weet ik dat ze dit contract willen sluiten. Aan hen zal ik het binnenkort toesturen. In het geval ook u graag op deze manier mee wil doen, wilt u me dat dan s.v.p. mailen? U kunt het contract ook hier downloaden en per post opsturen:
Stichting All for Children
2de Constantijn Huygensstraat 73 hs
1054CS Amsterdam
Maarten Stoffels