2009 september

EEN (BIJNA) NIEUW ANNA HOME

Met eigen ogen heb ik nu kunnen zien wat er allemaal gebeurd is in het huis. Links op de foto het trainingscentrum en rechts de uitbreiding van het huis. In augustus zijn Hassan en Negin met hun dochter Ramona en ook Maryleen, allen van Colour4Kids, wekenlang aan het werk geweest om de bouw te begeleiden en om Anna Home op te fleuren met muurschilderingen.
Ook zangeres Nynke Laverman is een paar dagen langs geweest om te helpen en te zingen. Rondom haar concert op 10 oktober in hotel Figi in Zeist hebben wij een klein programma gemaakt, waarin Colour4Kids zal vertellen en zal laten zien over wat er allemaal gebeurd is. Als u daarvoor belangstelling heeft, laat het ons dan even per e-mail weten, zodat we een plaats voor u kunnen reserveren.

Er zijn nu ook twee douches en een echte wc, beide een grote vooruitgang. De slaapkamers zijn groter gemaakt.

.

.

.

.

.

.

Het trainingscentrum is afgebouwd; deze week is Boldsaikhan naar China om computers, naaimachines en gereedschap te kopen. Dan nog leraren vinden en de lessen kunnen beginnen. De ruimte wordt aangekleed door een quilt die de goede gevers in Voorschoten gemaakt hebben.

Ook de afscheiding aan de voor- en achterkant is vernieuwd. De bouwval die er stond is vervangen door mooi hout. Hopelijk zullen we in staat zijn om volgend jaar de beide zijkanten te vervangen.

Tot slot van alle vernieuwingen hebben we een stuk land en een ger gekocht waar de kinderen die 18 worden nog drie jaar zelfstandig kunnen wonen met begeleiding vanuit Anna Home. In oktober trekken de eerste twee jongens erin, in januari volgen er twee anderen.

BEZOEK

Het was leuk om terug te zijn. Ik werd bestormd en beknuffeld door 25 kinderen die wel net zo blij leken te zijn om mij te zien als ik hen. Ik had wat filmpjes meegekregen die de mensen van Colour4Kids hadden gemaakt dus ze konden zichzelf zien, met een beamer geprojecteerd op de muur. Het blijft toch steeds weer boeiend om te zien hoe deze kinderen gedisciplineerd samenleven. Ik heb een paar keer met hen gegeten en dan wacht iedereen rustig op zijn beurt. In dit niet heel gepolijste land is dat extra opvallend, voordringen is een dagelijkse ergernis in winkels en banken. Alleen het geluid van 25 slurpende mensen valt op, maar dat mag hier.

MARG CHAMBERLAIN

.

Heel belangrijk vind ik dat we een opvolgster hebben gevonden voor Jim. Vanaf nu gaat Marg Chamberlain, een Australische vrijwilligster bij VSO, Boldsaikhan begeleiden bij het management van wat toch steeds een beetje groter wordt. Zij zal nog anderhalf jaar in Choibalsan zijn.

.

.

.

BEGROTINGEN

We hebben begrotingen opgesteld voor het huis en voor het doorgangshuis en we hadden een bestuursvergadering waarin deze werden goedgekeurd, ook al waren er maar twee van de vier bestuursleden, van wie een wat uitbundig het 70 jarig bestaan van de brandweer had gevierd. Zodra de begrotingen ook in Nederland zijn geaccepteerd komen ze op deze site. Een van de veranderingen is dat we een doelstelling van 8% van de totale begroting hebben gemaakt die uit Mongoolse bron moet gaan komen.

AFSCHEID

Mijn bezoek werd afgesloten met een feestlunch op zondag. Een mooi gedekte tafel met in het midden een grote taart. Natuurlijk aten we buutz, het traditionele gerecht van Mongolië. De meisjes zongen, de grote jongens zongen, zelfs de kleinste Ganzorig zong.

.

.

 

En Zolzaya droeg een verhaal voor, waarvan ik niets begreep, maar door de grote overgave waarmee ze dat deed was het toch heel spannend.

Maarten