2016 maart

We zijn weer in Anna Home geweest! Het was geweldig. We hadden het enorm druk, vooral met de voorbereiding van het 2^de lustrum. Eerst is mijn reisgenoot aan het woord:

Verslag van Aart Sliedrecht

Samen met Maarten bezoek ik na twee jaar opnieuw Anna Home. Er is niet veel veranderd. Samen met Boldsaikhan rijden we in zijn auto zo’n 660 km van Ulaanbaatar naar Choibalsan. Het is een prachtige rit door de besneeuwde steppen. De reis verloopt niet helemaal vlekkeloos. Halverwege de rit krijgen we een lekke band…na twaalf uur rijden zijn we er. Als je het huis binnenkomt valt gelijk de geur van de brandende kachel en het eten op. De kinderen zitten al aan de feestelijk gedekte  lange tafels. De ontvangst in Anna Home is opnieuw hartverwarmend. We worden toegezongen door een paar jongeren en in korte toespraakjes worden we welkom geheten. Maarten en ik delen de presentjes uit die we uit Nederland hebben meegenomen: kleurige T- shirtjes,  sjaaltjes,  oorbellen,  kettingen en armbanden.  We genieten van het enthousiasme van de kinderen.

Opnieuw valt het op hoe toegewijd de teachers en Boldsaikhan zijn. Als je zo een week in Anna Home verblijft, valt het op dat er een vrij strakke discipline is. De kinderen worden ingeroosterd om te zorgen voor de maaltijd en op gezette tijden kleedden  de anderen zich tegen de winterse kou, om op weg te gaan naar school.

 

Maarten en ik hebben een bijzondere missie.  We bereiden samen met Boldsaikhan de renovatie van het huis voor. Er is behoefte aan twee extra kamers voor de jongelui. Ook de badkamer en de wc zijn aan een grondige opknapbeurt toe. Ook moet er gewerkt worden aan vervanging van de verwarming en een betere isolatie. Kortom een heel project; zeker voor Mongoolse begrippen. Maarten besteedt er in deze nieuwsbrief speciale aandacht aan.

We hopen dat met deze aanpassing het gebouw meer toekomstbestendig is. Wat betreft de toekomst is het ook van belang dat de Mongoolse samenleving verantwoordelijkheid neemt voor de zorg voor kinderen die alleen in het leven staan. We hebben opnieuw overleg met de Gouverneur en de Burgemeester over de betrokkenheid van de Mongoolse samenleving bij de toekomst van Anna Home. Wie weet komt er al dit jaar geld beschikbaar voor Anna Home.

.

.

.

De vraag van kinderen naar bescherming en veiligheid zal tenslotte toch een Mongools antwoord moeten krijgen. Wij vanuit Nederland kunnen het begin maken en dat doen we nu al 10 jaar. In 2006 begonnen Maarten en  Boldsaikhan in een kelder in Huisblok 3. In juni 2016 staat er een fris en vernieuwd huis. Een huis waar de kinderen zich veilig en senang voelen.

Ik heb het bezoek aan Anna Home weer als zeer inspirerend ervaren. Met heel veel plezier heb ik mijn hobby fotografie kunnen uitleven: het fotograferen van de kinderen van Anna Home is een voorrecht.

 

Aart.

Een dag op stap

Met twee busjes zijn we met zijn allen de steppen op getrokken. Ik laat de foto’s maar voor zichzelf praten. Als u op een foto klikt, dan wordt hij groter.

 

Ontmoetingen in Ulaanbaatar

Al vaker schreef ik over Byambadavaa, nu 3^de jaars student rechten. Hij maakt het goed en zal het wel gaan redden. Maar er zijn nog twee oud-bewoners van Anna Home in UB met een prachtig verhaal. We hebben ze uitgebreid ontmoet.

Allereerst is daar Ganhuyg, nu ongeveer 23 jaar oud, een krachtige persoonlijkheid. Hij heeft een baan als cameraman van het Mongoolse parlement. Daarvoor werkt hij vaak in de stad, maar soms moet hij het land in om een reportage te maken. Hij draagt een heuse perskaart!

En Monkhzul loopt hard. Ze won vorig jaar 20 medailles in wedstrijden in Mongolië en Rusland. Ze is Mongools kampioen in haar leeftijdsklasse. Dit jaar zal ze ook in Zuid Korea lopen. Ze is 16 en traint hard. We hebben afgesproken op de olympische spelen in Tokio.

.

.

Renovatie

Het belangrijkste doel van onze reis was de voorbereiding van de renovatie van het huis. Het systeem voor verwarming gaan we zo verbeteren dat het hele huis goed warm gestookt kan worden. Dan wordt een mooie ruimte die tot nu toe te koud was, weer bruikbaar als slaapkamer. Een andere ruimte kan gemakkelijk naar achter het huis worden uitgebreid, zodat een goede tweede slaapkamer ontstaat. Tot slot bouwen we en kleine kamer bij, achter het huis.

We sloten een contract met aannemer Tsolmon, een jonge en heel precieze werker. Hij maakte een gedetailleerde offerte en die hebben we getekend met als aanvulling een boeteclausule voor te laat opleveren. Dat laatste was een noviteit voor hem, maar hij tekende met een grijns op zijn gezicht. Die man begrijpt het wel!

Als het allemaal mee zit dan hopen we ook nog zonnepanelen te installeren. Dat kunnen we niet uit het bouwbudget betalen,  maar het moet toch mogelijk zijn om een Nederlands bedrijf te vinden dat wil sponsoren. Dit eerste grootschalige project in Choibalsan zou een geweldig voorbeeld kunnen worden voor de rest van de stad. Er is hier altijd zon,  dus die moet men beter kunnen gebruiken.

Lustrum

Op 9 juli gaan we vieren dat nu 10 jaar lang zorg wordt verleend aan de kinderen in Choibalsan die aan hun lot zijn overgelaten. Boldsaikhan begon daarmee in de kelder van het huis, waarin ik destijds woonde. Korte  tijd later volgde de aanschaf van Anna Home. Met 10 donateurs gaan we op reis. De renovatie zal dan klaar zijn. Een groot feest samen met alle kinderen die in de loop der jaren in huis gewoond hebben. De twee dagen daarna vieren we met zijn allen Naadam, met paardenraces, worstelen en boogschieten. Mocht je zin hebben om mee te gaan, meld je dan aan. Er zijn nog een paar plaatsen vrij.

Ter inspiratie nog een paar van de prachtige foto’s die Aart maakte tijdens de paardenrace die we in februari zagen.

Maarten