2014 september
Nieuwe kinderen
Urantuya heeft van 2008 tot 2013 in Anna Home gewoond. Toen wilden haar ouders haar terug en met pijn in het hart hebben onze mensen haar moeten laten gaan. Maar nu is ze er weer! Samen met haar twee jongere zusjes Anu van 6 en Uranzaya van 3. Haar ouders zijn uit elkaar gegaan en toen was er voor hen geen plek meer om te wonen. Hoe moeilijk is het leven voor sommigen van ons! Op de foto de drie zussen. We gaan goed voor hen zorgen en ook de kleintjes kunnen nu naar school.
Ganbayar is deze week gekomen. Toen zijn moeder in 2006 zwanger van hem werd is zijn vader met de noorderzon vertrokken. Zijn moeder is gaan werken als hulp van nomaden bij het hoeden van hun vee. Een hard leven op de oneindige vlakten van Mongolië. Zij wil hem nu een beter leven geven en ze wil dat hij naar school gaat. Daarom bracht ze hem naar Anna Home. Hij is een gezonde jongen, heeft nooit wat gemankeerd behalve dat hij naar eigen zeggen twee keer van een paard gevallen is, maar dat is in dit land net zo gewoon als dat wij van een fiets vallen.
Zomerkamp
Boldsaikhan schrijft ons:
Dank u dat u ons 8ste zomerkamp in het dorp Bayan Uul heeft mogelijk gemaakt. Het dorp ligt bij de berg Ulihan, vlak naast de rivier de Onon. Hier is de moeder van Chingis Khan geboren, haar naam was Oulun. Maar onderweg kregen we een lekke band en dus moesten we in een dorp overnachten.
.
.
We zoeken een schaap voor ons avondmaal in het kamp. En toen ontmoetten we een herder die naar ons verhaal luisterde. Hij begreep dat wij van een weeshuis waren en gaf ons daarom een geit cadeau en we konden goedkoop een schaap van hem kopen.
в
..
.
De volgende ochtend kwamen we op de plaats aan waar we wilden kamperen, zetten onze tenten op en gingen de omgeving verkennen. Na twee dagen op de oever van de rivier gestaan te hebben, dreigde regen. We vonden een oude vriend die ons een schuur leende waar we net zo lang in mochten blijven als we maar wilden. Onze mensen hadden een programma voorbereid en dat konden we vanaf toen uitvoeren. Elke ochtend om 5 uur blies ik op een trompet en gingen we joggen en oefeningen doen. Onze buren brachten ons melk en brood, boter en room. De kinderen hielpen hen met het zoeken van brandhout en poep van het vee om te verbranden. We staken de rivier over en plukten daar kruiden en fruit.
We deden spelletjes in drie groepen en gingen op avontuur in de bergen. We zagen wilde gazellen, veel verschillende vogels en enorme bossen. We hebben vissen gevangen en we kookten heerlijke soep. Voor ons allemaal was het een geweldige tijd met veel lol. Een plaatselijke dame van 93 jaar oud, kruidendeskundige, leerde ons meer over kruiden en planten. Daar hebben we er nog veel van geplukt voor de gezondheid van de kinderen.
Op de terugweg hebben we veel gezongen. Ik denk dat dit niet zomaar een gewone tocht naar huis was, maar een vol vreugde en herinneringen die de kinderen verbond als een gezin en hen inspireerde om terug naar school te gaan. Ik vond het kamp geweldig leuk en nuttig. Dank u, nogmaals, dat u het mogelijk heeft gemaakt. We love you, Boldsaikhan.
.
.
.
Fondsenwerving
Velen van u sturen ons elke maand of elk jaar geld. Dat vinden we geweldig. We hebben zo een heel goede basis. We weten zeker dat we door kunnen gaan met ons werk. Ik kan u daar niet genoeg voor bedanken!
Daarnaast hebben we een paar fantastische incidentele bijdragen gekregen. Zo liepen, net als twee jaar geleden, twee dames de Vierdaagse in Nijmegen en lieten zich voor ruim € 1000 sponsoren door hun vrienden.
We kregen ook een heel grote bijdrage van een succesvol beleggingsfonds. Dit stelt ons in staat om een paar extra dingen te doen voor Anna Home. Zo hebben we nu een studiefonds, zodat kinderen die na de middelbare school willen doorstuderen de kans krijgen. We gaan de “moeders” laten begeleiden in hun soms heel moeilijke werk. Voor sommige onderwerpen kunnen ze nu ondersteuning krijgen. En we gaan internet heropenen in het huis. Het was er korte tijd, maar het probleem was de afstand tot de centrales in de stad. Nu is er het geld om die problemen op te lossen. Binnen drie weken zijn ze verbonden met de rest van de wereld!
Bestuur
Het bestuur van de Nederlandse stichting heeft een heel bijzondere uitbreiding gekregen. Oyuna Byamba groeide op in Choibalsan. Ze woont al heel veel jaren in Nederland, waar ze o.a. als tolk Mongools werkt. Ze is lid van het bestuur geworden en gaat ons helpen de verschillen in taal en cultuur te overbruggen.
Elk jaar bezoek ik Anna Home. Ook deze winter ben ik dat weer van plan. Soms hoor ik van mensen dat ze eigenlijk wel eens mee zouden willen. Mongolië is voor bijna iedereen onbekend terrein. En het is er zo mooi!
Mocht u dat nou ook willen, laat het me dan weten. Misschien kunnen we iets organiseren.
Maarten